Thuis bij de kunstenaar.

Het bestuur heeft het initiatief genomen een bezoekje bij een lid, kunstenaar, van de vereniging te brengen. 

Het volgende interview is met Hendrien Landeweer. Ze is voorgedragen door Lenie Steffen van Heerwaarden. Lenie heeft Hendrien beter leren kennen en waarderen in Iserlohn, waar een uitwisseling was met leden van Zout. Lenie bewondert haar kunstuitingen in hout en hoe ze soms naadjes vult met ander materiaal.
Ik word hartelijk ontvangen door Hendrien die enigszins gehandicapt is door een operatie aan haar voet.

Kun je iets vertellen over je achtergrond.

Ik ben geboren en getogen in Utrecht. Ik ben trouwens ook een beetje op Texel getogen, want daar waren we iedere zomer zo’n 6 weken. Ik was al vroeg bezig met het maken van dingen. Niet naar voorbeeld, maar uit het hoofd. Al heel vroeg ging mijn voorkeur uit naar minimalistisch werk, niet meetkundig strak. De vloeiende lijnen zaten er meteen in. Ik heb een paar jaar gymnasium gedaan en ging daarna naar het atheneum. Daar was veel reuring. In 1969 hebben we de school bezet om tot een leerlingenparlement te komen. Het was een heel bijzondere school. Daarna wou ik naar de kunstacademie, maar daar zag mijn vader geen heil in. Toen ben ik nog een blauwe maandag naar de universiteit geweest. Maar ik voerde daar weinig uit en toen draaide mijn vader de geldkraan dicht. Ik heb daarna verschillende baantjes gehad en heb tot 1985 in de automatisering gewerkt. Daar heb ik goed verdiend en flink kunnen sparen. Daarna ben ik toch nog naar de kunstacademie gegaan. Dit heb ik niet afgemaakt omdat ik er geen beeldhouwer kon worden. Daarna ben ik naar de vrije academie gegaan en nam deel aan een kunstenaars collectief. Hoewel ik ook geschilderd heb, grafisch werk heb gemaakt en met papier en textiel heb gewerkt, moest en zou ik beelden maken. In 2003 hebben we een vakantiehuis op Texel gekocht dat we in de zomer verhuurden. In de winter had ik daar mijn atelier. Ik was één van de eerste leden van Zout.

Welke kunstvormen maak je?

Mijn kunstvorm is beelden in 3D, vooral in hout en steen, eventueel gecombineerd met andere materialen zoals brons of zilvertin.

Wat motiveert je om kunst te maken?

Mijn motivatie is de urgentie om het te maken. Ik heb een idee en dan moet ik het maken. Ik ga uit van een concept en dan zoek ik er een volume bij. Dus, hout of steen waar het uit kan. Dan kom ik tijdens het werken soms voor verrassingen te staan. Bijvoorbeeld een luchtbel of kleurverandering. Dan kijk ik of ik het plan aan moet passen of dat het een andere manier wordt dan ik voor ogen had. Als het om een noest, kleur of gat gaat waar ik het niet wou, dan verander ik het plan. Dat geeft extra uitdagingen.

Welke invloed heeft (het wonen op) Texel op je kunst?

Het is voor mij makkelijker om me te focussen, om in de flow te komen. In het westen heb je veel afleiding, veel verkeer, veel lawaai. Als ik op mijn fiets naar en van mijn atelier ga en ik rij over de Hoge Berg, dan kan ik me ontspannen. Alles waait als het ware uit mijn hoofd. Ik blijf tevens in mijn focus en kan goed nadenken onderweg. Blijf dan beter geconcentreerd, daardoor komen de ideeën makkelijker. Ik ben hier ook weer gaan dichten.

Wat is je favoriete eigen werk en kun je omschrijven waarom?

“Vleugels van de vrijheid”. Ze zijn verkocht, maar daar heb ik stiekem een beetje spijt van. Het hout komt van een dierbare plek in de Ardèche. Normaal gesproken is mijn werk mijn kindje tot ze klaar zijn om de wereld in te gaan. Maar dit werk mis ik wel een beetje. Ik werk nooit met hout van het strand of uit het bos. Maar bijvoorbeeld wel uit de boomgaard van Jaap Dros. Maar ik werk ook met inlands hout, of hout uit Sauerland of Frankrijk. Tropisch hardhout gebruik ik niet.

 Wie stel jij voor als volgende gast?

Magda Brommersma. Ik ken haar al sinds 1979. Magda is altijd positief en kleurrijk. Haar werk is zo tegenovergesteld als die van mij en dat fascineert mij. Dat van mij is minimalistisch en ingetogen , zij precies andersom. We zingen samen chansons, het is een goede vriendin.

Dit interview is met Lenie Steffen van Heerwaarden.  Ik werd zeer hartelijk ontvangen en het gesprek was in haar prachtige atelier. Lenie is voorgedragen door Peter Ampt. Het valt hem op dat Lenie zich blijft ontwikkelen en nieuwe wegen inslaat, geen vaste onderwerpen. Het is alsof Lenie zichzelf steeds opnieuw uitvindt.
Veel leesplezier gewenst.

Kun je iets vertellen over je achtergrond.
Ik ben geboren en getogen op Texel. Ik ben wel een aantal jaren van het eiland af geweest. Ik heb toen in Duitsland gewoond en gewerkt. Ik heb er onder andere bij een huisarts in de huishouding gewerkt, waar we in het weekend “Hering nach Hausfrauenart” maakten. Ik ging daar weg omdat ik weigerde met kerst te werken.
Dan wou ik toch echt naar Texel. Ik heb er nog in een fabriek gewerkt waar onderdelen voor radio en tv gemaakt werden en voor de “Nur Die” kousenfabriek waar ik de kousen op foutjes controleerde. Ik heb mijn man al op jonge leeftijd ontmoet, we zijn op Texel getrouwd en in Hagen (DL) gaan wonen. Onze oudste zoon is daar geboren. Uiteindelijk zijn we toch op Texel gaan wonen. Daar heb ik ook veel verschillende werkgevers gehad. Zo heb ik eerst bij Fa.J.J.Vonk (schildersbedrijf) gewerkt, bij de eerste biologische winkel
“De Vlier” als verkoopster, als huisschilder en op kantoor bij de Verenigde schilders  en bij de gemeente Texel waar ik met collega's alle persoonsgegevens van de eiland-bewoners in een digitaal systeem heb gezet. Daarna 15 jaar op kantoor bij Rijkswaterstaat, tot uiteindelijk Dienstkring Texel werd opgeheven. Dus allemaal nog niet zo kunstzinnig, maar ik was wel altijd bezig met tekenen en het bestuderen van kevertjes e.d.  Zo heb ik ook de poppen van draaiorgel “De Tiet” van Jan Zwan beschilderd dit orgel is later naar Amerika verkocht. Voor de Verenigde Schilders heb ik ook grote reklameborden o.a. voor Langeveld en de Rooij van letters voorzien.
Ik was één van de eerste Nederlandse vrouwelijke huisschilders. Ook dit heb ik jaren met veel plezier gedaan. Zo rond 1978 ben ik met het kunst schilderen begonnen. Ik ben begonnen met aquarel want olieverf was te duur. Ik heb kort lessen gehad van Nel Koorn-Kikkert en van Frans Voskuil. Maar ik had het ook wel in me, het zit in de genen. Mijn opa en mijn vader schilderden ook.
Leuk om te zien dat mijn kleindochter ook weer aanleg heeft. Ik ben heel lang lid geweest van TEEVA (Texels Eerste Eigen Vrije Academie) en bijna vanaf het begin van ZOUT.

Welke kunstvormen maak je?
Ik schilder, maar maak af en toe ook beelden. Heel veel creatieve dingen hebben mijn belangstelling.

Wat motiveert je om kunst te maken?
De liefde voor schoonheid, de mens en de natuur. Een paar jaar terug heb ik meegedaan aan een expositie waar het ging om de elementen. Ik had de zon uitgekozen naar aanleiding van een prachtig gedicht van Anton Chardon. Het was kort, maar zei alles:
KEUZE : ZON
Het heelal kent duizenden zonnen,
In de ruimte, in de tijd.
Ik kies voor die éne zon,
de Zon van gerechtigheid.
Dit heeft mij enorm geïnspireerd en ik wist meteen dat ik daar een schilderij bij wou maken..

Welke invloed heeft (het wonen op Texel) op je kunst?
Het licht de ruimte die je voelt en de zeelucht. Ik vind het ook heerlijk om buiten te werken zoals we nu doen met een groepje Zoutleden. Lekker buiten met elkaar aan het werk. Dat inspireert dan weer.

Wat is je favoriete eigen werk en kun je omschrijven waarom?
De portretjes van mijn kleinzoon omdat het ook het tijdsbeeld weergeeft. Ik heb er twee gemaakt. De éne is kubistischer en daar lijkt hij wat ouder. Heerlijk, zoals hij het, met de handjes op de rug, kritisch bekeek en zei “dat ben ik en dat is mijn oudere broer!”. Terwijl hij helemaal geen oudere broer heeft. Heerlijk!

Wie stel jij voor als volgende gast?
Hendrien Landeweer. Ik heb haar  leren kennen en waarderen in Iserlohn waar we een uitwisseling hadden met leden van ZOUT. Ik bewonder haar kunstuitingen in hout.
En hoe ze soms naadjes  vult met ander materiaal. Geweldig. Ik ben benieuwd wat ze te vertellen heeft.